Verilmiş aralığın bütün nöqtələrində F‘(x)=f(x) bərabərliyini ödəyən F(x) funksiyasına həmin aralıqda f(x) funksiyasının
ibtidai funksiyası
deyilir.
Qeyri-müəyyən inteqral:
Müəyyən aralıqda f(x) funksiyasının bütün ibtidai funksiyaları çoxluğuna həmin aralıqda onun
qeyri-müəyyən inteqralı
deyilir və aşağıdakı kimi yazılır:
∫f(x)dx=F(x)+C (oxunuşu: inteqral ef iks de iks)
Burada, ∫ inteqral işarəsidir. f(x) inteqralaltı funksiya, x inteqrallama dəyişəni, C isə inteqrallama sabiti adlanır. İnteqrallama dəyişəni olaraq istənilən dəyişən qəbul edilə bilər.
Törəməsinə görə funksiyanın tapılmasına
inteqrallama
əməli deyilir.
Nümunə:
f(x)=x funksiyasının qeyri-müəyyən inteqralı: ∫xdx=21x2+C
Qeyri müəyyən inteqralın xassələri:
- ∫f′(x)dx=f(x)+C
- ∫(f(x)dx)′=f(x)
- ∫[f(x)+g(x)]dx=∫f(x)dx+∫g(x)dx
- ∫[f(x)−g(x)]dx=∫f(x)dx−∫g(x)dx
- ∫k⋅f(x)dx=k⋅∫f(x)dx, (k=0)
Sabitin inteqralı:
∫kdx=kx+C
Qüvvət funksiyasının inteqralı:
- ∫xndx=n+1xn+1+C, n=−1
- ∫kxndx=n+1kxn+1+C, n=−1
Üstlü funksiyanın inteqralı:
- ∫exdx=ex+C
- ∫axdx=lnaax+C
- ∫ekxdx=k1ekx+C
- ∫akxdx=klna1akx+C
x1 funksiyasının inteqralı:
- x>0: ∫x1dx=lnx+C
- x<0: ∫x1dx=ln(−x)+C
- x=0: ∫x1dx=ln∣x∣+C
- Ümumi halda: ∫kx+b1dx=k1ln∣kx+b∣+C
Triqonometrik funksiyaların inteqralları:
- ∫sinxdx=−cosx+C
- ∫cosxdx=sinx+C
- ∫sin(kx)dx=−k1cos(kx)+C
- ∫cos(kx)dx=k1sin(kx)+C
- ∫cos2x1dx=tanx+C
- ∫sin2x1dx=−cotx+C
- ∫cos2(kx)1dx=k1tan(kx)+C
- ∫sin2(kx)1dx=−k1cot(kx)+C
Müəyyən inteqral:
Göstərmək olar ki, [a;b] parçasında istənilən kəsilməz f funksiyası üçün n→∞ olduqda Sn inteqral cəmləri ardıcıllığı müəyyən ədədə yaxınlaşır. Bu ədədə f funksiyasının [a;b] parçası üzrə müəyyən inteqralı deyilir və ∫abf(x)dx kimi işarə edilir. Bu o deməkdir ki:
S=n→∞limSn=n→∞lim∑i=1nf(xi)Δx=∫abf(x)dx
Burada a və b ədədlərinə inteqrallama sərhədləri, a-ya aşağı sərhəd, b-yə yuxarı sərhəd deyilir.
f funksiyası [a;b] parçasında kəsilməzdirsə və F funksiyası f-in ibtidai funksiyalarından biridirsə, onda:
∫abf(x)dx=F(b)−F(a) . Bu düstura
Nyuton-Leybnis
düsturu deyilir.
Beləliklə, f(x) funksiyasının [a;b] parçası üzrə müəyyən inteqralı onun hər hansı ibtidai funksiyasının [a;b] parçasında artımına bərabərdir.
Xüsusi halda, müəyyən inteqralın aşağı və yuxarı sərhədlərinin qiyməti bərabər olarsa, müəyyən inteqralın qiyməti sıfıra bərabərdir:
∫abf(x)dx=0
Müəyyən inteqralın xassələri:
Xassə 1.
Müəyyən inteqralın qiyməti inteqrallama dəyişənindən asılı deyil.
∫abf(x)dx=∫abf(t)dt=∫abf(θ)dθ
Xassə 2.
İstənilən k ədədi üçün
∫abkf(x)dx=k∫abf(x)dx bərabərliyi doğrudur.
Xassə 3.
f və g funksiyaları [a;b] parçasında kəsilməzdirsə,
∫ab(f(x)+g(x))dx=∫abf(x)dx+∫abg(x)dx
∫ab(f(x)−g(x))dx=∫abf(x)dx−∫abg(x)dx bərabərliyi doğrudur.
Xassə 4.
a≤c≤b və f(x) funksiyası [a;b] parçasında kəsilməzdirsə,
∫abf(x)dx=∫acf(x)dx+∫cbf(x)dx bərabərliyi doğrudur.
Xassə 5.
Müəyyən inteqralın sərhədlərinin yerini dəyişdikdə inteqralın işarəsi əksinə dəyişir.
∫abf(x)dx=−∫baf(x)dx